zeepier-op-leka-2022.reismee.nl

Woensdag de laatste visdag en de terugreis op donderdag

Dagje blog gemist vanwege de drukte van het inpakken.

Woensdagochtend zijn we lekker vroeg gaan vissen, met de afspraak om rond 12:00 uur terug te zijn in de haven. Om 08:00 zaten we al op het water. Vissen was net als dinsdag een stuk beter dan daarvoor. Opnieuw vangen Dirk en Reint de meeste vis. Reint aan een banaanpilker en Dirk aan een gouden pilkerje waarvan de naam niet uitgesproken mag worden omdat die te onkuis is voor deze blog. Uiteindelijk de dag afgelopen met een mooi zooitje vis.

De middag hebben we doorgebracht met het in alle rust opruimen van onze spullen en het inpakken. We koken een kilo pasta met een enorme pan gehaktballetjes in pastasaus. Je zou denken daar kun je een weeshuis mee voeren. Echter, de pannen waren leeg!

Karl Oddvar was weer terug en kwam even langs met Isabell om te horen hoe alles gegaan was. Hij neemt die 40 liter diesel die we over hebben van ons over. Hij zal ook de boot betalen die we van Vidar gehuurd hebben nadat onze boot defect was geraakt. Hij verteld te overwegen om het huis niet te renoveren, maar te vervangen door een nieuwe. Hij geeft namelijk nog een compleet huis liggen in de stal bij Isabell. Dat huis heeft echter maar 4 slaapkamers, dus wij hopen dat hij uiteindelijk toch voor renoveren kiest. Na zijn bezoek gaan we snel de laatste zaken afronden en naar bed. Het inpakken van de vis vergt nogal wat inventiviteit. We blijken inmiddels meer gevangen te hebben dan we in de koelboxen kunnen meenemen. De ruimte die sommigen in hun privé-bagage gereserveerd hadden om eventueel extra vis mee te nemen is niet heilig meer en moet ook die vis gedeeld worden. Dat leert dat je dubbel nadeel hebt als je zuinig bent met spullen meenemen.

Morgen moeten we er om 05:00 uur uit omdat de snelle postboot van Leka naar Namsos als om 06:55 vertrekt. We worden wakker in een grijze wereld met regen en veel wind.

Dat beloofd een hobbelige reis te worden met de ferry. Die blijven immers in bijna in alle weer doorpoken met 45 km/u. Strak op tijd hebben we de spullen op de haven. We kunnen de auto laten staan, die haalt Isabell later op.

Aan boord starten we maar snel met het ontbijt. We moeten namelijk een hele klus kwarteleitjes pellen en dat priegel werk doe je niet als de boot teveel hobbelt. Dat was een geintje van Isabel. We vroegen om 8 grote eieren of het dubbele aantal aan wat kleineren eieren. Isabell kon met die wetenschap niet zoveel een heeft 8 grote eieren en 40 kwarteleieren gebracht zodat we die keuze zelf konden maken. Al snel hobbelt de ferry zodanig dat we zo nu en dan bijna gewichtsloos zijn. Soms zien we seconden lang helemaal niets door het opspattend zeewater als de boeg in de golven duikt (Hobbelig ritje op de snelle postboot van Leka naar Namsos. - YouTube).

Op de haven in Namsos staat de bus al te wachten en vertrekt als we alle bagage ingeladen hebben. Al snel worden de 1e elanden gespot die gewoon langs de weg in de graslanden lopen te grazen (op de heenweg moet de bus zelfs in de remmen om er een te ontwijken). Op diverse plekken zien we groepen kraanvogels direct langs de weg in het grasland lopen. Prachtige dieren, jammer dat we daar geen foto van kunnen maken.

In Steinkjer is het een klein half uurtje wachten op de trein naar het vliegveld.

Ook dat deel van de reis verloopt voorspoedig en komen om 13:10 aan op het vliegveld. Daar zitten we nu te wachten tot we de bagage kunnen inleveren en door de douane/beveiliging kunnen.

De 2e dinsdag

Als ik uit bed kom tref ik Reint aan de (inmiddels gedekte) eettafel aan. Hij zit daar geheel alleen met zijn telefoon te spelen. Rien zit hetzelfde te doen in de woonkamer. Rare jongens die Romeinen denk ik dan

Het is vanochtend een beetje en witte wereld met al die sneeuwbuien die overtrekken.

Dat levert wel mooie plaatjes op.

We kunnen weer vissen vandaag. De wind is afgezwakt tot 4 á 5 en komt uit het NW. Er zijn dus herhaaldelijke sneeuwbuien met hagel er in, die pijn doet op je hoofd! We kunnen niet ver weg, toch lijkt het of de vis er ineens wel is en wil bijten. Reint zit vandaag bij ons in de boot en hij start gelijk een inhaalrace om weer bij te komen met het aantal gevangen vissen. Dat lukt hem ook aardig, alleen Dirk kan hem bijhouden dankzij een goudkleurig pilkertje in de vorm van een lichaamsdeel waar je normaal niet mee te koop loopt. Al snel zit hun metselkuip half vol met mooie kabeljauwen. Bij de andere boot wil dit niet zo heel erg lukken en blijven de vangsten achter.

Halverwege de middag zijn we er eigenlijk wel klaar mee. De vissen moeten ten slotte ook nog eens schoongemaakt worden. Tijdens het schoonmaken worden we gadegeslagen door een hongerige meeuw. Een brutaal ding dat wel erg dichtbij durft te komen. Eerst zit hij argeloos op een beetje afstand op onze boten, maar later durft hij het zelfs aan op steiger vlakbij de krat met schoongemaakte vis te gaan zitten in de hoop in een onbewaakt ogenblik een graantje mee te pikken. Uiteindelijk hebben we denk ik zo'n 18 kg filets.

Begin van de avond ontvang ik een berichtje dat mijn kleinzoon Dani zich aan het voorbereiden is om in de toekomst ook mee te gaan naar Noorwegen.

Hij blijkt een (Alibaba) telescoophengeltje gevonden te hebben (had hij al bij zijn geboorte van Opa gehad) en is nu aan het vissen naar de doperweten die op het aanfrecht liggen.

We hadden Isabell nog gevraagd om wat eieren. Die heeft een zak eieren klaargelegd waarmee we Nederland wel gaan halen. 10 grote eieren en weer een volle zak kwarteleieren. Die laatste zullen we morgen wel koken zodat we tijdens de wachttijd het vliegtuig nog wat te knabbelen hebben.

Van Karl Oddvar hebben we nog niets gezien. Hij zou oorspronkelijk maandag al thuis zijn van zijn werk op een olietanker. Echter vandaag nog niets van hem gezien. De boot van Dirk en Wiegert is nog steeds defect en zij huren dus nog steeds een boot van Vidar. We gaan er van uit dat de boot ook woensdag nog niet gerepareerd is en hebben dus Vidar gevraagd of we zijn boot ook woensdagochtend nog mogen gebruiken.

Hoewel we morgenochtend nog gaan vissen, begint vanavond al heel voorzichtig de inpak woede. Wiegert is bijvoorbeeld al bezig met het verdelen van de vis (de een wil gestript en de ander met vel). Alles wordt per persoon in zakken gestopt. Morgen wegen we alles en herverdelen we, zodat iedereen hetzelfde portie in gewicht krijgt.

Omdat het morgen een kort visdagje is spreken we af om vroeg te beginnen en rond de middag te stoppen om op tijd alles schoon en ingepakt te hebben. Immers we moeten donderdag om 06:55 uur klaar staan met al onze spullen op de steiger van de post-ferry.

Na het inpakken van de vis dus snel in ons bedje gekropen.

De 2e maandag en gelijk de 2e dag dat we niet de zee op kunnen

Opnieuw lekker uitgeslapen vanochtend. Dirk en Wiegert waren het eerst op om 08:30 uur. Vandaag voor het ontbijt een zachtgekookt krielkip-eitjes dat net ets groter was dan gemiddeld. De eieren beginnen op te raken, dus hebben we Isabell nog maar eens gevraagd om een voorraadje waarmee tot en met donderdag uit de voeten kunnen.

Het is vandaag al weer prutweer vandaag. De sneeuw en hagel zeiken uit de lucht en het waait nog steeds hard. Vannacht bulderde de wind om het huis. Ook nu zal de wind zal in de loop van de dag alleen maar toenemen.

We willen nog Torrfisk (gedroogde kabeljauw) meenemen naar huis, maar we zien Bjørn Øger (de lokale beroepsvisser) helemaal niet. Normaal komt hij bijna elke dag wel even bij zijn boot kijken en een praatje met ons maken. Vorig jaar september leverde hij ons nog een pan vol krabben en hadden we hem een flesje cognac beloofd. Dit keer laat hij echter verstek gaan. Karl Oddvar laat ons weten hem wel te zullen bellen over torrfisk als hij dinsdag weer thuis is. Dus hopen dat Bjørn Øger torrfisk voor ons heeft.

We wachten de weersontwikkeling gelaten af. Het wordt wel steeds droger en de zon komt er vaker door. Het wordt dus steeds meer een buiig type weer en langere periodes droog. We besluiten daarom om in de middag weer naar boven naar het forelmeer te gaan.

Daar aangekomen vangen we al snel enkele kleine forellen. Ik sta steeds weer te kijken hoe fraai die dieren er uitzien. De meesten zetten we weer terug. Enkelen die zo diep gehaakt zijn dat de lijn afbreekt of de vis begint te bloeden nemen we mee.

We op het eiland rondrijden met de oude taxibus van Karl Oddvar's taxibedrijf. We lijken wel bekende eilanders, want grappig genoeg zwaait iedereen naar ons om vervolgens verbaasd te kijken dat er een vreemde kop achter het stuur zit.

Om een uurtje of 5 vertrekken we weer richting ons huis. Eenmaal thuis nemen we een lekker biertje dat gebrouwen is op Leka en dat we gekregen hebben van Lydia (de ex van Karl Oddvar). Die biertje zijn heel erg goed gebrouwen. Lekker veel heel goede hop maakt het een heerlijk fruitig biertje met een lekker bittertje.

Vandaag eten we kibbeling van incourante soorten vis en stukken kabeljauw zoals buikflappen, keeltjes en wangen.

Het is een hele berg en tot stomme verbazing van de koks Rien en Dirk gaat het toch allemaal tot de laatste korrel op. Da's weer een nieuwe kookervaring: kibbeling bakken in een gewoon pannetje op de kookplaat.



Nu maar hopen dat we morgen wel weer op zee kunnen vissen.

Zondag: de 1 dag dat we niet vissen

Het is prutweer vandaag. De regen zeikt uit de lucht en het waait hard. De wind zal in de loop van de dag alleen maar toenemen. Komende nacht zelfs tot windkracht 7 á 8. Dat wordt dus een rustdag vandaag. We ontbijten laat vandaag met een bakje zachtgekookte kwarteleieren (we zijn nu ongeveer door alle verschillende soorten eieren heen want er liggen alleen nog eieren van krielkippen). Gezegd moet worden dat alle eieren voortreffelijk smaakten met mooie grote en diep gele romige eidooiers.

Rien en Dirk hebben elk kroketten gemaakt van eendennekken. Beiden hebben een aantal kroketten meegenomen als snack.

Vandaag dus een goeie dag om de lunch maar te laten bestaan uit kroketten. Die moeten we ouderwets frituren in een pannetje frituurolie op de kookplaat. Zuinig als we zijn proberen we eerst de olie die hier nog in de kast staat. Het zijn aangebroken flessen, maar ze ruiken niet naar stopverf en lijken dus nog bruikbaar. Echter, als we het beginnen op te warmen komt toch al snel de stopverflucht naar boven. Dus dan toch maar ons net gekochte flesje zonnebloemolie gebruiken. Het frituren loopt prima en na een half uurtje zijn alle kroketten gebakken en kunnen we aan tafel voor de lunch. De olie zeven we later om opnieuw te gebruiken voor het bakken van kibbeling.

De kroketten van beiden producenten smaken prima.

In de middag is het iets droger en Dirk besluit ter gaan forelvissen in het meer (Nessvatn) op de fjell. Wiegert sluit zich daarbij aan. Tijdens de wandeling naar boven blijkt dat de wind in het dal dat naar boven leidt veel minder vat heeft. Het meer boven ligt als het ware ook in een kom met redelijk steile wanden er om heen. Ook daar is de wind daardoor niet hard. Alleen de forel laat het wat afweten. Na ca. 1,5 uur vissen slechts 1 keer een paar tuikjes op de dobber van een forel die kennelijk aan het aas snuffelde en 1 keer een fatsoenlijke aanbeet en ging de dobber gedurende enkele seconden goed onder water.

Echter, daarna liet de vis los en hebben we geen aanbeten meer gezien. Verschillende plekken geprobeerd, maar alle zonder succes. Dat is jammer, want een paar dagen geleden waren we hier boven en was de vis behoorlijk actief getuige de vele kringen op het water en de vissen die het wateroppervlak doorbraken.

Het is inmiddels 17:00 uur geworden en de regen begint behoorlijk toe te nemen. We besluiten daarom zonder succes terug te gaan om eten te gaan koken. Vandaag wordt dat Indonesische Viscurry. De curry was voorbereid meegenomen. Waarom het Indonesische curry is weten we overigens niet. Alleen was visbouillon toevoegen even wat binden en dan inktvis(ringetjes), garnalen en stukken kabeljauw toevoegen. We serveren het met rijst en een blend van broccoli en bloemkool. Daarna een rustig avondje.

Oh ja, Dirk is bottarga aan het maken. Niet van kuit van harders zoals het origineel recept op Sicilie voorschijft, maar van Schelvis kuit.

We hadden een paar Schelvissen die kuit bij zich hadden en dat wordt nu dus gedroogd in zout om in een later stadium thuis als smaakmaker geraspt op de pasta terecht te komen.

Ondertussen buldert de wind om het huis en wordt het tijd om het mandje op te gaan zoeken.

Zaterdag de 5e Visdag

Het weer ziet er vanochtend prima uit. Volgens de voorspelling blijft het de hele dag prima. Reint heeft helaas nog steeds teveel problemen met zijn rug om mee te gaan en hij besluit wat boodschappen te doen en daarna te gaan wandelen.

Wij besluiten om maar eens naar de vaste wal te varen en daar de kantjes af te vissen. Gelukkig start de boot van Dirk en Wiegert weer. We blijven mede op verzoek van Karl Oddvar een beetje bij elkaar om zo elkaar hulp te verlenen mocht dat noodzakelijk zijn. Aan het eind van de ochtend hebben we best wel een paar mooie vissen gevangen. Dirk gebruikt een klein goudkleurig pilkertje en die blijkt beter te werken dan welke andere kleur dan ook (zijn te koop bij Alibaba ). Helaas stopt de motor van de boot van Wiegert en Dirk er zo rond de middag weer mee. Het lijkt wel hetzelfde probleem als gisteren (water in de diesel). Nu worden ze door de boot met Rene en Rien terug gesleept naar de haven (https://www.youtube.com/watch?v=6-YGFfogKvY).

In de haven snel contact opgenomen met Vidar van het Vertshuset Herlaug. We kennen hem goed en hij heeft diverse boten die hij aan zijn gasten verhuurd. Toevallig weten we dat hij nog een boot niet verhuurd heeft en we vragen of we die kunnen huren. Vidar is op de haven bij zijn boten bezig met onderhoud en hij vindt het prima. Dus snel die boot gepakt en bij onze steiger de boel van de ene boot naar de andere overgeladen. Als met al zitten we binnen 3 kwartier weer op het water met nu een heel luxe boot. Ruimte voort Wiegert om te zonnebaden zelfs.

Gelukkig houdt hij zijn overal aan want ik denk dat we anders gearresteerd worden voor het aanrichten van grote milieuschade (al die gassen die zich in dat pak hebben opgehoopt), en verstoring van de openbare orde en om over de rest maar niet te spreken!

De 115 pk brengt ons snel aan de noordzijde van Leka, waar we verder de middag vissend doorbrengen. Onderweg daar naar toe zagen we Reint nog wandelen op het wandelpad op de oever. We hoeven hem niet eens te bellen, want hij heeft al in de gaten dat wij het zijn met een andere boot.

Al met al hebben we met 4 man slechts 25 vissen gevangen vandaag. Iets beter dan de dagen ervoor, maar nog steeds bedroevend weinig.

Het avondeten bestaat dit keer uit gebakken appels en rode kool, saucijzen, aardappels en bloedworst (echte Boudin Noir) met rode uien compote. De bloedworst gaat er bij Reint, Wiegert en Dirk goed in.

Rien en Rene zijn wat terughoudender (zit vooral tussen de oren) en beperken zich tot saucijs bij het eten. Na het avondeten en de koffie moet de vis nog ingepakt worden. Dat doen we tegenwoordig heel modern met ziplock-zakjes. We hebben 2 chefs die zich daarmee bezig houden.
De chef etikettering en de chef luchtvrij inpakken. De rest van ons mag de vis aanreiken en in de zakjes deponeren.


Morgen is er meer wind, maar we hopen er toch uit te kunnen om nog te vissen. Anders wordt het een wandeling naar het forelvismeer op de fjell.

Vrijdag de 4e visdag

Vanmorgen zag het weer er best goed uit. Planning was om met één boot naar het noorden te varen en met de andere boot naar het zuiden om toch een beetje een indruk te krijgen waar nu eigenlijk vis te vangen is en de kansen zoveel mogelijk te spreiden. Want het is bijzonder slecht vissen de afgelopen dagen. Het lijkt wel of de vis verdwenen is. Je ziet het ook aan de boten van de andere toeristen visserijbedrijven. Ook zij zoeken overal naar vis.

Bij het ontbijt vandaag lichtgroene eieren (geen idee van de soort gevleugelde vriend waar die van afkomstig zijn). Het formaat is 3 minuten koken. Ze smaken prima, maar we gaan toch eens in die menageri van Isabell om te kijken wat voor pluimvee daar ronde loopt. Na het ontbijt snel naar de boten om op pad te gaan. Onderweg zien we nog verschillende zeearenden, waaronder een koppel dat duidelijk aan paarvorming aan het doen is.

Na een voorspoedige vaart blijkt op de 1e visstek de boot van Wiegert en Dirk het te begeven. De motor slaat af en weigert elke verdere dienst. Dirk denk dat er water in de dieselolie zit of dat het brandstoffilter verstopt is. Aan beide kunnen we zonder het juiste gereedschap niets doen. We zijn een kilometertje of 4 a 5 ten noorden van Leka op open water. We liggen niemand in de weg en het duurt minimaal een uur of 2 voordat het gevaarlijk kan worden omdat we in de scheepvaartroute komen te liggen. We bellen dus zoals afgesproken Isabell om hulp. En ja hoor, die wordt snel geregeld, want al snel belt Isabell terug dat hulp onderweg is. En ja hoor, een half uurtje later horen we ergens een motor. Dat blijkt van een snel schip te zijn dat op ca. 5 km afstand pijlsnel in onze richting koerst. Al snel krijgen we in de gaten dat het voor ons bedoeld is. Eenmaal langszij wordt snel een sleeplijn vastgemaakt en worden we richting de haven gesleept. We hadden een sleeppie naar de haven nodig. Het werd 1000 pk. - YouTube In de haven worden we opgewacht door Reint.

Reint heeft een probleem met zijn rug en vond het verstandig vandaag maar even rustig aan te doen. Hij was net klaar met boodschappen doen toen hij een berichtje zag dat wij onderweg waren naar de haven en besloot ons op te wachten. Karl Oddvar laat ons ondertussen weten dat de monteur er pas na 16:00 kan zijn. We besluiten daarom dan maar een rondje eilandverkenning te doen met Reint. Eenmaal onderweg breekt de zon goed door en besluiten we toch een wandeling te gaan maken de fjell op. Reint had toevallig net ervoor in de supermarkt nog gehoord dat het meer waar we wel eens forel vissen, nog steeds bedekt was met ijs. Toch besluiten we daar heen te wandelen omdat het een mooi beschutte en niet te steile wandeling is met een fraai uitzicht.

Het werd een heel mooie wandeling met mooi weer en als verrassing een volledig ontdooid meer. Aangezien dit weekeinde veel wind voorspeld wordt is dat wel handig om te weten.

Om 16:00 is er inderdaad een monteur met de boot bezig en inderdaad blijkt water in de diesel het probleem te zijn, dat dus opgelost wordt.

Na het eten gaan Rien en Dirk nog even proberen om vis vanaf het havenhoofd te vangen. Op een mini gul van 15 cm en een zeester na was ook daar niets te vangen. Het is om een beetje moedeloos van te worden.

Morgen beter hopen we (als de wind het toelaat).

Donderdag de 3e Visdag

Vanmorgen voor het eerst geen witte wereld bij het wakker worden.

Bij het assortiment eieren die we hebben zitten 5 grote eieren met bruine spikkels. We hebben bij Wim (weet alles van kippen en dus van eieren) nagevraagd van welk dier deze eieren zouden moeten zijn. Volgens Wim zijn die bruin gespikkelde eieren van een bruine Pino, hetgeen ons toch een beetje aan het twijfelen brengt over de kwaliteit van zijn specialisme. Volgens ons is Pino namelijk een mannetjesvogel en die leggen helemaal geen eieren (Pientje is volgens ons de vrouwelijke en dus eileggende variant). Afijn, die grote bruin gespikkelde eieren hebben we voor het ontbijt 4,5 minuten gekookt en bleken toen heerlijk zacht gekookt en ze smaakten prima!

Alleen Rien had er iets moeite mee. Zijn eitje paste namelijk niet op zijn sneetje brood en dat resulteerde in een met eigeel doorweekt sneetje brood (mjammie) en een laag eigeel op zijn bordje (ook mjammie; kun je afscheumen met een sneetje brood).

We varen vanochtend richting noorden en zien wel hoe ver we met deze wind kunnen komen. Dat valt dus wat tegen en we komen niet aan het noordelijkste puntje van Leka omdat de golven daar te hoog zijn voor onze bootjes en de driften te snel worden om het (kunst)aas aan de grond te krijgen/houden. Er ligt nog een restje sneeuw op de omringende bergen.

Rien onze "chef koken" heeft kennelijk wat in het eten van gisteren (eendenpoten) gestopt dat er bij Wiegert toe leidt dat hij wat "los in de broek" is. Hij zit natuurlijk de hele dag in een overall die zo nui en dan bol komt te staan. Doet Dirk een beetje denken aan die reclame van dat luchtkasteel dat gaat vliegen. Dus stelt Dirk voor om een touw aan zijn been te binden met en stuk ankerketting, zodat hij gewoon aan dek blijft. Wiegert zegt echter dat hij geen last van opvliegers heeft, maar van langdurige stank omdat het slechts langzaam vrijkomt uit zijn pak en dan nog alleen via zijn kraag (dus dicht bij zijn neus ).

Wat betreft de vangst valt te melden dat het ronduit slecht was. We snappen niet waar de vis is? Hoewel, Rien zijn PR voor kabeljauw wist te verbeteren tot 107 cm.

Eenmaal in de haven gaat hij ook nog eens op zoek naar zijn horloge .

We stoppen uiteindelijk vroeg vandaag en zijn lekker bijtijds klaar met eten. In van de avond is de sneeuw ook weer terug en zitten we binnen de kortste keren weer in een witte wereld.

Woensdag (2e visdag)

Vanmorgen weer wakker geworden in een witte wereld. Brr, het is behoorlijk koud, het voelt in elk geval iets minder koud omdat er minder wind is.

Gisteravond nog even boodschappen gaan doen. Nu moet je weten dat we via internet contact hebben met ene Marieann. We kennen haar echter niet persoonlijk. Komen we bij de Joker supermarkt en heeft de kassière best wel iets weg van Marieann. Echter, niet precies. Je zou kunnen zeggen de slecht opgedroogde versie. Vraagt Rene in alle onschuld "ken jij Marieann en ben jij soms haar moeder?". Zegt de dame in kwestie, "nee hoor ik ben Mariann". Oeps, auw dacht Rene! Zo zie je maar weer eens wat je met een computer kunt; en wij maar denken die is slecht opgedroogd.

Vanochtend hadden we kwarteleitjes bij het ontbijt.

Voor de volgende dagen hebben we nog verschillende soorten eieren van onduidelijke herkomst. Wij dus onze eieren expert Willem om raad gevraagd. Maar wat blijkt, die kent alleen een truckje om kippen een ander luchtje te geven. We denken dat er eieren van muskus-eenden of ganzen tussen zitten en eieren van goudfazanten. Hij dacht namelijk dat het eieren waren van een bruine Pino. Dat geloven we dus niet (we hebben namelijk nog nooit een Pino op het eiland gezien, laat staan een bruine)!. Verder schatten we de verzameling in als een mix van diverse soorten kippen.

Ja, en zo waar kregen we het zonder onze chef eieren koken George, toch voor elkaar om de kwarteleitjes precies goed te krijgen (eiwit gestold en het dooier lopend). Met dank aan onze keukenchef Rien.

Uit pure luxe kreeg iedereen 4 eieren (en een heel erg klein eierlepeltje)!

Het weer wordt gedurende het ontbijt niet veel beter. Het is 2 graden onder nul en beurtelings sneeuwt en hagelt het. Maar goed, we zijn hier om te vissen en de wind houdt ons vandaag niet tegen. Dus richting Dolma (een eiland richting zuiden). Daar kennen we diverse goede visstekken. Helaas vandaag waren de vissen niet thuis.

Eind van de middag nog een hilarisch moment van communicatiestoring. Rene belt Dirk met de mededeling dat ze achter in de hoek bij de visfarm liggen. Nu liggen er diverse visfarms in de omgeving en Dirk dacht dus bij een stek lagen waar je op een metertje of 40 soms goed vis vangt (acterin een doodlopend fjordje). Wat blijkt echter de heren lagen bij een heel ander visfarm als orientatiepunt. Na een tijdje belt Rene met de mededeling dat zij gaan stoppen en vraagt waar Dirk en Wiegert liggen. Die antwoorden uit ballorigheid dat ze al in de haven zijn. Echter, zij liggen in werkelijkheid te vissen bij de uitgang van het fjordje waar ze Rene, Reint en Rien dachten. Na een uurtje zegt Wiegert: ik lig in een deuk als ze al in de haven zijn en ze heel ergens anders lagen. Affijn, nog 20 minuten gewacht en dan toch maar eens gebeld. Ja, hoor de heren zitten al aan de thee en vroegen zich af waar wij dan zouden zijn. Dat was dus nog een uurtje varen verderop. Grote hilariteit dus.

De vangst was net als gisteren matig. Opnieuw slechts 12,3 kg bestaande uit filets van Kabeljauw, Schelvis, Pollack en Leng. Denk nu niet dat we vis sparen door de hoeveelheden filet te noemen, de meeste vissen gaan ongeschonden terig in het water, maar sommige kun je beter maar consumeren.