Vanmorgen weer wakker geworden in een witte wereld. Brr, het is behoorlijk koud, het voelt in elk geval iets minder koud omdat er minder wind is.

Gisteravond nog even boodschappen gaan doen. Nu moet je weten dat we via internet contact hebben met ene Marieann. We kennen haar echter niet persoonlijk. Komen we bij de Joker supermarkt en heeft de kassière best wel iets weg van Marieann. Echter, niet precies. Je zou kunnen zeggen de slecht opgedroogde versie. Vraagt Rene in alle onschuld "ken jij Marieann en ben jij soms haar moeder?". Zegt de dame in kwestie, "nee hoor ik ben Mariann". Oeps, auw dacht Rene! Zo zie je maar weer eens wat je met een computer kunt; en wij maar denken die is slecht opgedroogd.

Vanochtend hadden we kwarteleitjes bij het ontbijt.

Voor de volgende dagen hebben we nog verschillende soorten eieren van onduidelijke herkomst. Wij dus onze eieren expert Willem om raad gevraagd. Maar wat blijkt, die kent alleen een truckje om kippen een ander luchtje te geven. We denken dat er eieren van muskus-eenden of ganzen tussen zitten en eieren van goudfazanten. Hij dacht namelijk dat het eieren waren van een bruine Pino. Dat geloven we dus niet (we hebben namelijk nog nooit een Pino op het eiland gezien, laat staan een bruine)!. Verder schatten we de verzameling in als een mix van diverse soorten kippen.

Ja, en zo waar kregen we het zonder onze chef eieren koken George, toch voor elkaar om de kwarteleitjes precies goed te krijgen (eiwit gestold en het dooier lopend). Met dank aan onze keukenchef Rien.

Uit pure luxe kreeg iedereen 4 eieren (en een heel erg klein eierlepeltje)!

Het weer wordt gedurende het ontbijt niet veel beter. Het is 2 graden onder nul en beurtelings sneeuwt en hagelt het. Maar goed, we zijn hier om te vissen en de wind houdt ons vandaag niet tegen. Dus richting Dolma (een eiland richting zuiden). Daar kennen we diverse goede visstekken. Helaas vandaag waren de vissen niet thuis.

Eind van de middag nog een hilarisch moment van communicatiestoring. Rene belt Dirk met de mededeling dat ze achter in de hoek bij de visfarm liggen. Nu liggen er diverse visfarms in de omgeving en Dirk dacht dus bij een stek lagen waar je op een metertje of 40 soms goed vis vangt (acterin een doodlopend fjordje). Wat blijkt echter de heren lagen bij een heel ander visfarm als orientatiepunt. Na een tijdje belt Rene met de mededeling dat zij gaan stoppen en vraagt waar Dirk en Wiegert liggen. Die antwoorden uit ballorigheid dat ze al in de haven zijn. Echter, zij liggen in werkelijkheid te vissen bij de uitgang van het fjordje waar ze Rene, Reint en Rien dachten. Na een uurtje zegt Wiegert: ik lig in een deuk als ze al in de haven zijn en ze heel ergens anders lagen. Affijn, nog 20 minuten gewacht en dan toch maar eens gebeld. Ja, hoor de heren zitten al aan de thee en vroegen zich af waar wij dan zouden zijn. Dat was dus nog een uurtje varen verderop. Grote hilariteit dus.

De vangst was net als gisteren matig. Opnieuw slechts 12,3 kg bestaande uit filets van Kabeljauw, Schelvis, Pollack en Leng. Denk nu niet dat we vis sparen door de hoeveelheden filet te noemen, de meeste vissen gaan ongeschonden terig in het water, maar sommige kun je beter maar consumeren.